Film: FootageArchive, muziek: JBmusic
Homoactivisten kapen campagne Coca-Cola
Geplaatst: 31 januari 2014 in Actua en politiek, PublicatiesTags:Coca-Cola, homofobie, Olympische Winterspelen, Poetin, Queer Nation, Sotsji
Activisten van Queer Nation NY hebben een reclame van Coca-Cola uit de oude doos gevist en opnieuw gemonteerd. Dat deden ze om het stilzwijgen van de multinationale onderneming over het Russische antihomobeleid op de korrel te nemen.
Queer Nation NY is een actiegroep met als doel het beëindigen van discriminatie, geweld en repressie jegens de hele LGBT-gemeenschap (Lesbian, Gay, Bisexual en Transgender). Naar aanleiding van de fel gecontesteerde antihomowet (een wet die propaganda van de ‘niet-traditionele relaties’ onder minderjarigen strafbaar stelt) waar president Poetin op 30 juni 2013 zijn handtekening onder zette, heeft de organisatie, samen met andere mensenrechtenactivisten, een grote protestbeweging op gang gebracht. Naast de oproep om de uitvoer van Russische wodka te boycotten, deed Queer Nation klassieke campagnebeelden van Coca-Cola in een filmpje samenvloeien met beelden van protestacties van homoactivisten naar aanloop van de Olympische Winterspelen, of beter: de poging tot protestacties.
De tweeëntwintigste editie van de Spelen vindt plaats van 7 tot en met 23 februari in het Russische Sotsji en wordt financieel mogelijk gemaakt door de steun van ontelbare sponsors. Grote spelers die daarin de bovenhand nemen, zijn bedrijven als McDonald’s, Procter & Gamble en Coca-Cola. Laatstgenoemde werd bij de actie van Queer Nation onder meer geviseerd omdat The Coca-Cola Company vanouds de Olympische Spelen sponsort. Als wereldwijd verspreid merk is het bovendien een evidente keuze om de protestactie voor het voetlicht te brengen.
Mensenrechtenbewegingen hameren meer en meer op de veruitwendiging van de morele standaarden die dergelijke ondernemingen, vaak louter pro forma, statutair vastleggen. Naast de belangrijke en aanhoudende druk op politici om de Spelen te boycotten dan wel te veroordelen, wordt de strijd gestaag opgedreven op andere tonelen. De vraag die vele activisten zich momenteel stellen, is of Poetin de Russische homorepressie ook per handtekening bekrachtigd zou hebben indien bedrijven als McDonald’s de wetgeving, waarvan zij op de hoogte waren, publiekelijk veroordeeld hadden.
Dat multinationale ondernemingen in de eerste plaats winstbejag nastreven is een evidentie. Wat echter minder vanzelfsprekend is, is de angstvallige terughoudendheid van diezelfde bedrijven om nefaste evoluties op het gebied van homorechten te bekritiseren. Coca-Cola en co hoeven immers niet per se geldelijke schade te ondervinden aan het uiten van hun verontwaardiging. Eerst en vooral blijft de vraag of Poetin de antihomowetgeving behouden zou hebben na niet alleen door politieke leiders maar ook door commerciële giganten met de vinger te zijn gewezen. Daarnaast, en als tweede beste oplossing, zouden sponsors fundamentele kritiek kunnen leveren, zelfs terwijl ze de Spelen in Sotsji blijven financieren. Het sponsorschap zou Coca-Cola dan kunnen rechtvaardigen vanuit de idee dat ze al sinds mensenheugenis de Spelen ondersteunen en dat dergelijke evenementen een positieve globale dynamiek teweegbrengen op sportief vlak. Ook door te stellen dat ze enkel door een sponsorschap actief betrokken kunnen zijn in de kritische discussies over de mensenrechten tijdens de Spelen.
(Dit artikel verscheen ook op DeWereldMorgen.be)
And the waitress is practicing politics
As the businessmen slowly get stoned
Yes, they’re sharing a drink they call loneliness
But it’s better than drinkin’ alone
Jack Gleeson spreekt
Geplaatst: 24 januari 2014 in Radio en televisieTags:Game of Thrones, Jack Gleeson
Blok en examens zorgen ervoor dat ik al enkele weken nauwelijks de tijd vind om iets degelijks de blogwereld in te gooien. Hoewel de ondertitel ‘poëzie, opinie en varia’ belooft, neemt dat laatste nu vooral de bovenhand, terwijl er een hoop ideeën door mijn hoofd malen. Zo wil ik hier om te beginnen een broodnodig GAS-stuk neerpoten, gevolgd door een recensie over Butcher’s Crossing (John Williams), maar dat zal voor later zijn. Oorzaak voor al dat leed is een hoop taaltechnologie, heuristiek, discoursanalyse en wat dies meer zij. Schiet echter niet op de pianist (de piano is, een sporadisch boek en een pc buiten beschouwing gelaten, zowat het enige dat ik naast cursussen nog ter vinger neem), want ik heb een tijdelijke vervanger gezocht om u te vermaken.
Uw interim-hofnar voor vanavond: Jack Gleeson, alias Koning Joffrey uit Game of Thrones. Hij heeft het over het hoe en waarom van de beroemdheidscultuur, en doorploegt voor ieder die het horen wil de annalen van de na-aperij der sterren.
Lapalux – Without You
Geplaatst: 9 januari 2014 in MuziekTags:Lapalux, Nymphadora Tonks, Without You
Een mysterieuze lust voor oog en oor, deze parel van Lapalux.
Haunted by the forces that suck you in,
That pull you under… Mhmmm, tight.
En voor de liefhebbers van Harry Potter (of Game of Thrones): Natalia Tena (alias Nymphadora Tonks, Transformagiër annex gediplomeerd Schouwer) zwalpt over het scherm.
UNE BELLE LEÇON DE CIVILISATION from palmire on Vimeo.
In Vlaamse velden – Wannes Cappelle
Geplaatst: 6 december 2013 in MuziekTags:In Flanders Fields, in Vlaamse velden, John McCrae, Wannes Cappelle
Zie ook: vrij naar In Flanders Fields
Get Off The ‘Smart’phone
Geplaatst: 5 december 2013 in Actua en politiek, MuziekTags:get off the phone
Dat eeuwige gesmartphone of hoe je het ook moet noemen. Tot op het toilet, op de voorste rij van de aula en zelfs op café -echo: op café!- is iedereen ermee bezig. Bij wijze van experiment keek ik onlangs op de trein naar mijn buren. Alsof ze elk oogcontact angstvallig wilden vermijden, lieten ze zich opzuigen door hun schermpje. Of scherm. Met dergelijke diminutieven mag je immers niet te kwistig omspringen in een tijd waarin men iPads als fototoestel begint te gebruiken, zoals ik zag toen ik uit pure observatiemoeheid mijn hoofd weer richting perron wendde. Die gekke rage is naar mijn bescheiden mening niet minder lachwekkend dan een winters glaasje rum drinken uit een emmer, of het stofzuigen van je stulp met zo’n rijdend poetsgevaarte dat me ei zo na van mijn sokken blies in Gent-Sint-Pieters. Ik wil er al een eeuwigheid over bloggen, maar gezien het tijdsgebrek ben ik blij dat iemand het onderstaande filmpje maakte. Als we niet opletten, zal die smartphone ons heel wat minder smart maken dan we denken te zijn.
Get Off The Phone Song – Rhett & Link