Gedichten brengen geen brood op de plank… of wel?

As I have gone alone in there
And with my treasures bold,
I can keep my secret where,
And hint of riches new and old.

Begin it where warm waters halt
And take it in the canyon down,
Not far, but too far to walk.
Put in below the home of Brown.

From there it’s no place for the meek,
The end is ever drawing nigh;
There’ll be no paddle up your creek,
Just heavy loads and water high.

If you’ve been wise and found the blaze,
Look quickly down, your quest to cease,
But tarry scant with marvel gaze,
Just take the chest and go in peace.

So why is it that I must go
And leave my trove for all to seek?
The answers I already know,
I’ve done it tired and now I’m weak.

So hear me all and listen good,
Your effort will be worth the cold.
If you are brave and in the wood
I give you title to the gold.

Met die verzen zadelt de 82-jarige volbloed Amerikaan Forrest Fenn elke hedendaagse schattenzoeker op. Als je de negen aanwijzingen vindt en nog wat luistert naar wat Fenn af en toe op het internet verkondigt, kom je misschien wel de 1,6 miljoen euro aan goud op het spoor, die de terminale rijkerd maar al te graag aan je zal overlaten. Klein detail: je moet het boeltje gaan zoeken in de heuvels rond Santa Fe. Wie doet mee?

Twee nieuwe gedichten op Krakatau

De matige kunst van beademing en  Ganzin van God zijn vandaag gepubliceerd in het onlinepoëzietijdschrift Krakatau.
Graag verwijs ik  naar de website om ze te lezen. Reacties zijn zoals altijd meer dan welkom!

Zie ook: Maalstroom, Ze, Loodgieter, Staccato’s, Nox voluptatis.